Restatis igitur vos;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Itaque contra est, ac dicitis; Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio. Minime vero, inquit ille, consentit. Duo Reges: constructio interrete. Quid, si non sensus modo ei sit datus, verum etiam animus hominis?

Bork Si longus, levis dictata sunt. Quis enim redargueret? Ad eos igitur converte te, quaeso. Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio? Nobis Heracleotes ille Dionysius flagitiose descivisse videtur a Stoicis propter oculorum dolorem. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit. At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Optime, inquam.: Ut aliquid scire se gaudeant?
Bork: Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur;
Bork: Omnia peccata paria dicitis.
Bork: Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;

Bonum incolumis acies: misera caecitas.

Re mihi non aeque satisfacit, et quidem locis pluribus. Primum quid tu dicis breve? Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quid sequatur, quid repugnet, vident. Ut aliquid scire se gaudeant? Non enim solum Torquatus dixit quid sentiret, sed etiam cur. An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?

In enumerandis autem corporis commodis si quis praetermissam a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio differatur.

Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum;
Nos quidem Virtutes sic natae sumus, ut tibi serviremus, aliud negotii nihil habemus.
Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus.
Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim.

Praetereo multos, in bis doctum hominem et suavem, Hieronymum, quem iam cur Peripateticum appellem nescio.
Luxuriam non reprehendit, modo sit vacua infinita cupiditate et timore.
Cum praesertim illa perdiscere ludus esset.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
An eum locum libenter invisit, ubi Demosthenes et Aeschines inter se decertare soliti sunt?

In quibus hoc primum est in quo admirer, cur in gravissimis
rebus non delectet eos sermo patrius, cum idem fabellas
Latinas ad verbum e Graecis expressas non inviti legant.

Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris,
quam te reprehenderim.